با گذشت بیش از دو ماه از خیزش سراسری مردم ایران علیه جمهوری اسلامی، این تحول مهم و رخدادهای مرتبط با آن روزبه‌روز بیشتر در رسانه‌های بین‌المللی تحلیل و بررسی می‌شود. در اینجا، به بازتاب تحولات ایران در برخی خبرگزاری‌ها و رسانه‌های شناخته‌شده نگاهی می‌اندازیم.

واشنگتن‌پست: دشواری‌های بازتاب واقعیت

واشنگتن‌پست در گزارشی که روز دوشنبه ۲۸ نوامبر (ششم آذر) منتشر کرد، به دشواری‌های کار خبرنگارانی اشاره کرد که با وجود محدودیت‌های شدید در ایران می‌خواهند صدای مردم معترض را در جهان منعکس کنند. این رسانه در مطلبی با عنوان «پوشش ناآرامی‌ها و سرکوب‌های ایران از هزاران کیلومتر دورتر» نوشت: «در حالی که حکومت ایران روزبه‌روز بیشتر تلاش می‌کند عرصه را بر مطبوعات داخل ایران و معترضان تنگ‌تر کند، روزنامه‌نگاران خارج از این کشور با دشواری، به تلاش برای بازتاب واقعیت‌ها ادامه می‌دهند.»

در این گزارش که با چند خبرنگار ایرانی خارج از کشور گفت‌وگو شده است، تاکید می‌شود: «در حالی که مطبوعات خارجی عملا امکان فعالیت در ایران را ندارند و در شرایطی که حکومت ایران روزنامه‌نگاران محلی را دستگیر می‌کند و دسترسی به اینترنت محدود است، خبرنگاران راه دور برای رساندن اخبار دقیق درباره ایران به بقیه جهان با چالش‌های بسیاری مواجه‌اند. آن‌ها در عین حال، شجاعت مردم ایران را برای رساندن تصاویر و ویدیوها به این رسانه‌های خارج از ایران می‌ستایند. خبرنگارانی که از دور این قیام را پوشش می‌دهند، از اینکه مردم عادی در ایران با وجود خطرات فراوان، همچنان تصاویر ویدیویی را به اشتراک می‌گذارند، شگفت‌زده شده‌اند. آ‌ن‌ها می‌گویند مردم ایران بسیار شجاع‌اند؛ آن‌ها دیگر نمی‌ترسند و دلاورانه مقابل حکومت ایستاده‌اند.»

سی‌ان‌ان: اعتراض‌ها در چین پس از قیام مردم ایران

سی‌ان‌ان نیز در گزارشی، ضمن اشاره به آنچه در شهرهای مختلف ایران می‌گذرد، به بروز اعتراض‌های کم‌سابقه در مناطق مختلفی از چین و مقایسه این دو قیام پرداخت.

این رسانه درباره اعتراض مردم چین علیه سیاست‌های این کشور که پس از خیزش مردم ایران در مقابل حاکمیت رخ می‌دهد، نوشت: «چین با موج اعتراض‌ها به سیاست‌های سختگیرانه ضدکووید این کشور دست به گریبان است؛ جنبشی که مانند ایران، آن را جوانانی آغاز کرده‌اند که در رژیم‌های سرکوبگر بزرگ شده‌اند. در هر دو کشور، این جوان‌های تحت‌فشارند که به خیابان‌ها آمده‌ و مجموعه‌ای از اعتراض‌های بی‌سابقه را در شهرهای سراسر این دو کشور‌ رقم زده‌اند.»

سی‌ان‌ان با اشاره به تاثیر رسانه‌های اجتماعی در گسترش جنبش‌های مردمی در کشورهای سرشار از خفقان، خاطرنشان کرد: «مانند اعتراض‌های ایران که با کمک رسانه‌های اجتماعی تسریع شد، به نظر می‌رسد جنبش اخیر در چین نیز از ویدیوهایی سرچشمه گرفته است که تاثیر قرنطینه بر به‌موقع نرسیدن آتش‌نشان‌ها به یک آتش‌سوزی مرگبار را نشان می‌دهد.»

گفته‌های کایلی مور گیلبرت در ای‌بی‌سی نیوز

ای‌بی‌سی نیوز بخش‌هایی از سخنان اخیر کایلی مورگیلبرت، شهروند استرالیایی را که پیش از این در تهران زندانی شده بود، منتشر کرد. به گفته کایلی مور گیلبرت، دولت ایران به استرالیا نفوذ کرده است و تحرکات او و همچنین فعالیت سایر استرالیایی‌هایی را که علیه نقض حقوق بشر این کشور صحبت می‌کنند، زیر نظر دارد.

این استاد دانشگاه دو سال پیش، پس از گذراندن بیش از ۸۰۰ روز از زندان اوین آزاد شد، معتقد است که پاسخ مقام‌های استرالیا در خصوص اقدام‌هایش در جلوگیری از نفوذ عوامل رژیم جمهوری اسلامی، چه از نظر فیزیکی و چه از طریق فضای مجازی، ناکافی است.

مور گیلبرت افزود: «ایرانی‌هایی که در تظاهرات استرالیا شرکت می‌کنند، گزارش داده‌اند که خانواده‌هایشان در ایران به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌ آن‌ها تهدید شده‌اند و در عین حال از سوی عوامل رژیم در استرالیا هدف قرار گرفته‌اند.»

این محقق خواستار توقف مذاکره با «رژیم قاتل کودکان» شد و از مقام‌های استرالیا خواست تحریم‌ها علیه مقام‌های جمهوری اسلامی را در نظر بگیرند.

بازتاب آزادی گردشگر ایتالیایی در رسانه‌های ایتالیا

مطبوعات ایتالیا در روزهای گذشته، از آزادی یک زن جوان ایتالیایی به نام آلسیا پیپرنو که در ایران زندانی بود، خبر دادند. این گردشگر که به ایران سفر کرده بود، ۴۵ روز را در بازداشت گذراند و روز دهم نوامبر پس از آزادی به ایتالیا بازگشت.

رسانه فن‌پیج ایتالیا گفت‌وگویی از آلسیا پیپرنو منتشر کرد و نوشت: «او می‌گوید آزاد شده و حالا در خانه، کنار اعضای خانواده و دوستانش است؛ اما فقط از نظر فیزیکی. این زن جوان می‌گوید نمی‌تواند از آزادی‌اش لذت ببرد زیرا هم‌سلولی‌هایش در آن گوشه جهنمی، هنوز در حبس‌اند؛ هزاران ایرانی و دوستش لویی.»

در ادامه این مطلب آمده است: «آلسیا پیپرنو در سفرش به ایران نام زندان اوین را شنیده بود و به داستان‌های وحشتناکی درباره آن گوش می‌داد؛ بدون اینکه تصور کند کمی بعد خود نیز بین آن دیوارهای ترسناک که در آن هر روز علیه زندانیان خشونت اعمال می‌شود، قرار خواهد گرفت. او می‌گوید: ما هیچ کاری نکرده بودیم که مستحق حبس شدن بین آن دیوارها باشیم؛ نمی‌توانم انکار کنم که سخت‌ترین روزهای زندگی من بودند. چیزهایی را دیدم و شنیدم که هرگز فراموش نمی‌کنم. این‌ها روزی به من قدرت می‌دهند که کنار مردم ایران بجنگم.»